gwiazdy, które spłonęły/ melissa falcon field

Co oznacza dla Was "póki śmierć nas nie rozłączy"? Czy tkwilibyście w małżeństwie, które sprawia, że czujecie się samotni, nawet gdy Wasza druga połówka jest metr od Was? Czy może zerwalibyście z konwenansami i zdecydowalibyście się na krok, który sprawi, że znów możecie być szczęśliwi?

Claire, wcześniej dziewczyna z wieloma pasjami, energią i spontanicznością, straciła całą chęć życia. Kilka lat po ślubie z Milesem całe pożądanie i ogromne uczucie, którym wcześniej darzyli się kochankowie, spłonęło. Zapracowany mąż, przeprowadzka, synek Jonah sprawiają, że Claire nie poznaje już samej siebie. Przypadek chciał, aby akurat w tym ciężkim momencie jej życia, napisał do niej Dean, jej pierwsza miłość. Zupełnie przyjacielska rozmowa zaczyna budzić w naszej głównej bohaterce coraz więcej wątpliwości, zasiewa ziarno, którego kiełkowania nie będzie potrafiła  powstrzymać. Czy Claire podejmie decyzję, która nieodwracalnie zmieni życie jej i jej rodziny?


Początek historii Claire jest bardzo ciekawy. Poznajemy ją i jej historię, a także to jak wygląda teraz jej życie. A wygląda dosyć marnie.  Co do samej postaci Claire, na początku bardzo polubiłam ją, ale na późniejszych stronach "Gwiazd, które spłonęły" zaczęła być okropnie irytująca. Moje początkowe współczucie jakie czułam do niej, zamieniło się w złość. Zachowywała się bardzo niedojrzale jak na swój wiek.  "Pierwsza miłość" Claire, Dean, z początku jest czarujący. Niestety, moje mniemanie na jego temat zmieniło się i pod koniec książki wydawał mi się zapatrzonym w siebie arogantem. I zupełnie nie wiem jak mam to ocenić. Czy o to chodziło autorce? Czy Ci bohaterowie mieli wywoływać takie emocje? Czy może jest to wpadka przy pracy?

Jeśli chodzi o fabułę, sama w sobie była ciekawa i stanowiła dobry materiał na lekturę, ale pojawiały się tam pewne nielogiczności i absurdalne zdarzenia. Czytając o niektórych rzeczach moje czoło nagle marszczyło się z zapytaniem: "co?", "czy takie coś może wydarzyć się w realnym życiu?". I niestety myślę, że odpowiedź na to pytanie brzmiałoby: "nie". Chętnie przybliżyłabym Wam, o które fragmenty konkretnie mi chodzi, ale obawiam się, że byłby to spoiler. Sam pomysł na fabułę był intrygujący, ale widać, że debiutująca autorka miała dużo pomysłów i nie wiedziała, które warto byłoby wykorzystać, a które lepiej odrzucić. I cóż, nie wiem czy to spowodowane moimi uczuciami w stosunku do głównych bohaterów czy innymi czynnikami, ale bardzo denerwowałam się czytając "Gwiazdy, które spłonęły". Może moje odczucia były spowodowane samym tematem fabuły? Możliwe, że właśnie tak było, bo wydaje mi się, że należę do osób, które na poważnie podchodzą do takich rzeczy jak związek i zamiast myśleć o rozstaniu się, próbowałabym go odbudować.

Podsumowując, "Gwiazdy, które spłonęły" to nie jest zła książka, ale nie podeszła mi jej tematyka i bohaterowie. Nie irytowała mnie sam sposób pisania autorki, bo nie mam mu nic do zarzucenia, ale to o czym pisała i fakt, że czasem była niekonsekwentna. Tak czy siak, ta książka na prawdę wzbudza duże emocje, zarówno pozytywne, jak i negatywne. Żeby ją ocenić, musicie ją przeczytać!


Mam nadzieję, że Melissa Falcon Field wyda kolejne książki, bo widać, że jest ona kreatywną autorką, która może osiągnąć sukces.