Twierdza Kimerydu / Magdalena Pioruńska

W książkach fantastycznych było już wszystko. Wampiry, wilkołaki, czarodzieje, wróżki, tajemnicze stwory. Jednak Magdalena Pioruńska wpadła na pomysł, aby wykreować świat, gdzie po jednej ziemi stąpają ludzie wraz z dinozaurami. I oczywiście ja- jako wielka fanka Parku Jurajskiego- nie mogłam sobie odmówić tej lektury.

Ciężko właściwie opisać o czym jest "Twierdza Kimerydu". Jej fabuła rozpoczyna się w miejscu, gdy Anna Guiteerez, antropolog, zbiega z konferencji asymilacyjnej w Mieście Krokodyli, podczas której ma miejsce krwawa jatka. Podczas jej tułaczki po pustyni, napotyka Tyrsa Mollinę, pół-raptora, pół- człowieka, po czym trafiają do Twierdzy Kimerydu. A co dalej? Mogę napisać tylko- "dzieje się" i to dużo!

To, co absolutnie mnie urzekło to fakt, że "Twierdza Kimerydu" jest powieścią wielowątkową. Do aspektu fantastycznego dodano szczyptę polityki, elementy sagi rodzinnej, a nawet wątki LGBT. Pioruńska pod przykrywką fantastyki porusza problemy i tematy tabu współczesnego świata. Im dalej w las, tym fabuła coraz bardziej się komplikuje, zagęszcza, a my przewracając kartki w pełnym skupieniu pragnąc wiedzieć co stanie się dalej.

Mamy tu też feerię przeróżnych bohaterów, w tym naszą czwórkę - Annę, Tulię/ Tuliusza, Tyrsa i Tycjana, z których perspektywy pisane są rozdziały, dzięki czemu możemy lepiej ich poznać. Są to postaci tak wielowymiarowe, że nie da się ich jednoznacznie ocenić i opisać. Każdy z nich wzbudza ogromne emocje, każdy ma już za sobą historię, która wpłynęła na ich obecny charakter. Nie umiem jednoznacznie określić kogo lubiłam najbardziej- ciężko wybierać wśród takiej różnorodności. 

Czytając "Twierdzę Kimerydu" napotkałam na dwa elementy "hejtopowodujące"- czyli takie, których pojawienie się w książce, może pociągnąć za sobą hejt. Są nimi przekleństwa i sceny erotyczne. Zaczynając od przekleństw- nie wyobrażam sobie dialogów naszych pełnokrwistych bohaterów, gdyby czasem nie użyli "brzydkiego słowa", według mnie ich obecność nie jest żadną ujmą dla książki, bo Pioruńska wprowadza je w niewymuszony, naturalny sposób i większość z nas w danej sytuacji zachowałaby się tak samo jak nasi bohaterowie. Po drugie- sceny erotyczne. Są. Owszem. Ale w sto razy zgrabniejszym wydaniu i o wiele mniejszym natężeniu, niż we współczesnej "literaturze kobiecej" (chodzi mi tutaj o książki z gołymi panami na okładkach. Tak, dokładnie o te książki).


Sięgając po książkę Magdaleny Pioruńskiej nie spodziewałam się, że dostanę tak fantastycznie  wykreowany świat, genialnych bohaterów i poruszenie tematyki, która dla wielu jest nadal tematem tabu. Myślę, że jest to lektura warta Waszego czasu, bo to o wiele więcej niż "książka o dinozaurach".



Za książkę dziękuję Magdzie Pioruńskiej. Jeśli zainteresowałam Was swoją opinią to lećcie na instagramowy profil Magdy i kupujcie "Twierdzę Kimerydu"- @twierdzakimerydu